De opvolger is een robot

Daar stond ie dan. De trekker zonder bestuurder. Op de Food To Be-Expo in Eindhoven.

Nog even. En dan is een mannetje op een rokende trekker niet meer dan een nostalgische herinnering. Leuk om te koesteren tijdens fraaie oldtimer-toertochten op koningsdag. Nog even. En dan zit de boer in zijn controllroom, de kroeg, met zijn gezin aan tafel of ligt in bed terwijl robots het gras maaien, de mest uitrijden, het land ploegen of de aardappels rooien. 24 uur per dag. Rock around the clock. In de stal en op het erf hebben robots het werk al grotendeels overgenomen. Nu is het land aan de beurt.

Onvermijdelijk. Want mensen om trekkers te besturen zijn er straks niet meer. Te beginnen in Japan. Daar is de gemiddelde boer inmiddels 67 jaar! Al meer dan 420.000 ha Japanse landbouwgrond ligt braak omdat er geen boer meer is om het te bewerken. De Japanse overheid maakt zich serieus zorgen om de voedselzekerheid als gevolg van het gebrek aan boeren. Die zorg wordt gedeeld door de G7, de groep van zeven rijkste industrielanden. Daar stond het onderwerp dit voorjaar prominent op de agenda. In Japan trekt de overheid dit jaar 36 miljoen dollar uit voor de robotisering van de landbouw. Ze hoopt daarbij dat de omschakeling naar high tech de landbouw weer aantrekkelijk maakt voor jongeren.

Ook in ons land begint de leeftijd te tellen. Hier is de gemiddelde boer inmiddels 55+. Er schijnen zelfs 535 bedrijfshoofden te zijn van 85 jaar en ouder. Mondiaal moeten steeds minder boeren steeds meer mensen voeden. In 20 jaar verdubbelde dat aantal. Robots helpen om die efficiëntieslag te maken.

Behalve arbeidsbesparing en -vervanging hebben robots op het land wellicht nog meer voordelen. Ze kunnen kleiner en lichter zijn, waardoor ze de bodem minder verdichten. In Gelderland is volgens onderzoek van Alterra 60% van de ondergrond meer of minder ernstig verdicht. En het probleem neemt nog elk jaar toe. Gevolg: 10% lagere gewasopbrengsten door slechte beworteling en gebrek aan vocht. 

De ‘Greenbot’ die ik in Eindhoven zag had nog een dieselmotor. Maar, de ontwerper was het met me eens, een electro-aandrijving zou eigenlijk mooier zijn. En dan liefst gevoed door zonne- of windstroom van eigen bedrijf. ‘Melkveehouderij zonder diesel’. Mooi Courage-project. Het wordt weer stil op de akker.  

Carel de Vries
manager Courage

Laat een reactie achter